Mantıksız Ego

R.ŞANAL › Mantıksız Ego

Egomuz tarafından belirlenen kimliğimiz, beş duyumuz tarafından sınırlanır. Kendi eksiklikleriyle ve sınırlarıyla algılar. Kimlik bilincimiz geçmişten gelir.

Egomuz tarafından belirlenen kimliğimiz, beş duyumuz tarafından sınırlanır.
Kendi eksiklikleriyle ve sınırlarıyla algılar.

Kimlik bilinci, geçmiş deneyleri tarafından belirlenmiştir.
Egonun düşünce sisteminde, geçmiş nasıldıysa gelecek de öyle olacaktır.
Kendisi için yararlı olan şeylere, bedene, çok fazla düşkündür.
Onların değişip gelişeceğine inanmaz.
Bu yüzden, bu mantıkla düşünüp yaşayan insanlar; yeniliklere, yenilikçi insanlara düşmandırlar.

Onlara göre şimdi doğru kabul ettiği gerçekler, tartışılmaz bir biçimde “kutsal doğru”lardır.
Egonun düşünce sisteminde, ilişkilerin temelini bir tür alış-veriş belirler.
Kendinde eksik olan bir şeyi başkalarında sağlama eğilimindeki kişi, bu ihtiyaçlar karşılanmazsa -ki bu hiçbir zaman mümkün değildir- eksik ve mutsuz hisseder kendini.

Egonun sevgisi, koşullu sevgidir.
Koşullu sevgide belirleyici söz “eğer”dir.
Şöyle der koşullu sevgi, “seni seveceğim; eğer benim istediğim gibi davranırsan.” Koşullu sevgi üzerine kurulu ilişkiler, gerçekte sevgi-nefret ilişkileridir.
Bu özel ilişkiler, suçluluğa ve eksikliğe dayanır.

Ego bilinci kıskançtır.
Kendini eksik gördüğü için bir başkasının sayılıp sevilmesini gördüğünde paniğe kapılır.

Ego bilinci, rahatı ve huzuru geri teper.
Hatta bundan paniğe kapılır.
O hep huzursuzluğa ayarlamıştır kendisini.
Her yapılan işin altında bir çapanoğlu arar.

Kendini hep başkalarıyla kıyaslar, onlarla yarışır.
Hep başkalarını suçlu bulma eğilimindedir.
Hep kimin suçlu, kimin masum olduğunun peşindedir.

Ego kimliği, kendisine yapılan yanlışlıkları unutmaz, onları hep gündeminde tutar.
Geçmişte yaşadığı olayları hep kötü ve çirkin yönleriyle aklında tutar.
Zihinsel fotoğraf albümleri hep suçluluk ve korku içerir.
Kabahati hep başkalarında bulur.
“Eğer onlar başka davranmasaydı, biz de bu zorlukları yaşamazdık.” gibi bir inanca sahiptir.
Kuşkuculuğu kendine meslek edinmiştir.
Ego mantığı hep başkalarının kusurlarına odaklanmıştır.
Bu düşünce, kişinin kendisini günahkâr ve pis hissetmesine sebep olur.
Ego mantığı affetmez ve unutmaz.
Ancak sahte bir şekilde bağışlar.
Belki…
Çünkü böyle yaparken gizli bir üstünlük duygusunu yaşar.

R.Şanal