Hatalı İnsan

R.ŞANAL › Hatalı İnsan

Eleştiri alan şunu düşünmeli, “Ben, bana yapılan bu eleştirilerde belirtilen yanlışların kendisi miyim?” Hayır. Onlar, bende geçici olarak bulunan hatalardır.

Eleştiri alan şunu düşünmeli,
“Ben, bana yapılan bu eleştirilerde belirtilen yanlışların kendisi miyim?”
Hayır. Onlar, benim tanrıya olan yolculuğumun şu aşamasında bende geçici olarak bulunan hatalardır.
Hatalarımla ben aynı şey değildir.
Tıpkı bir sanat eserini yapanla o eserin aynı şey olmayışı gibi.
Eserin sahibi, eserini, her defasında daha mükemmele doğru götürür.
Değiştirip düzeltir.
Ama eseriyle kendisini aynı sanmaz.

İkinci olarak bilmemiz gereken, gerçek insanın dünyada, eksiklerinden arınmak üzere bulunduğudur.
Eğer biri size bunlardan birkaçını hatırlatıyorsa ona müteşekkir olmanız gerekir.
Bu eleştiriyi iyi niyetle ya da bazı kızgınlık ve kıskançlıklarla yapmış olması sonucu değiştirmez.
Eksiklikler eninde sonunda düzeltilmesi gerekecektir.
Ama şimdi ama daha sonraki enkarnasyonda.
Bunu biran önce halletmek kimin yararınadır?
Benim mi beni eleştirenin mi?

Eleştiri metotlarında, en önemli kurallardan biri; eleştirirken o kişiyi yıkmamak, kendisine olan güvenini ve saygısını yok etmemektir.
Bu yüzden “överek eleştirmek” diyebileceğimiz bir yöntem uygulanmalı.
Diyelim çocuğunuzun daha çok çalışmasını istiyorsunuz.
“Benim oğlum bunu başarır; çünkü o çok akıllıdır.”
Gibi kamçılayıcı bir söz sarf etmek yerinde olur.
“Sen ne tembel bir çocuksun. Bak Mehmet ne kadar çalışkan.”
Dediniz mi, baştan davayı kaybettiniz demektir.

Ve bu övgü gönülden gelmeli, belli bir gerçeği ifade etmeli.

R.Şanal